Posts

Showing posts from March, 2017

Υπό το πρίσμα

Image
«Τα βουνά έχουν ψηλώσει πια για μένα, εσείς τώρα πρέπει να τα ανεβείτε» Συν-πεζοπόρος κάπου στο Δυτικό Μαίναλο, ετών 70 Υπό το πρίσμα της άνοιξης, βρέθηκα μπροστά σε μία ανεμώνα. Ήταν κατακόκκινη και ψηλή, λεπτή, κεχαριτωμένη. Κομμένη από τη ρίζα της Μου φάνηκε κάπως βασανισμένη κι όταν γύρισα στο σπίτι πότισα την ορχιδέα μου με ευλάβεια μυστική. Ένιωσα, τότε, τον αέρα μέσα στο σαλόνι να την αγκαλιάζει, θαρρείς και το πρόσταγμα ήταν ολόκληρη η φύση να συμπεριφερθεί σαν μάνα. Υπό το πρίσμα της άνοιξης, κρατώντας πολύ προσεκτικά την επιθυμία μου, Έσκυψα και την φίλησα. Η ορχιδέα μου χαμογέλασε, είμαι σχεδόν σίγουρη πως χάρηκε βαθιά. Κι εγώ γαλήνεψα, υπό το πρίσμα της άνοιξης. Κι ας βρέθηκα στα προχθές σε μια χιονισμένη πλαγιά. Ο χειμώνας, ένιωθα, πως είχε ήδη χάσει. Η οργή μου είχε καταλαγιάσει, κι έφτανε μόνον αυτό το βουνό να τη δαμάσει Να με δαμάσει, κι ας ανέμιζαν τα μαλλιά μου κι η ελευθερία μου. Να με δαμάσει στους σχετικούς αυτούς χρό