Το "Είμαι" -- Μέρος Ι | The "I am" - Part I

Αποσυντέθηκα

Σε κενούς ρεαλισμούς
Σε γλοιώδη υγρά και σε ύλη
Σε γενικά συμπεράσματα
Σε μόρια διάσπαρτα με διάτρητες άμυνες
Σε μία μορφή ξενιστή
που απολαμβάνει την ουσία μίας απαίδευτης μάζας

Ανασυντέθηκα
Είμαι πια μία κυματομορφή λευκής ενέργειας
Είμαι οι μικρές σταγόνες της βροχής
που διαθλούν το φως
Έχω, στο φάσμα, πολλά χρώματα
Έχω, στον ουρανό, τη δική μου στιγμή
Μία στιγμή ένωσης με το διαυγές

Έχω μέσα μου μίαν αυγή σταθερή
Ένα ζεστό αυγουστιάτικο μεσημέρι
Μία γελαστή θάλασσα
Υπό-κόσμους από σχήματα σύννεφων
ένα μικρό τριαντάφυλλο
Όλα στα εντός της μοναδιαίας και εύθραστης
κυτταρικής μεμβράνης του "είμαι"
όπως ακριβώς αυτό συνθέτει το "όλο"

--------------------------------------------------------------------

I was decomposed
In empty Realism
In slimy liquids and in matter
In general conclusions
In scattered molecules with perforated defenses
In a format of a host
enjoying the essence of uneducated masses

I was reconstituted
I am now a waveform of white energy
I am small raindrops which refract the light
I have all the spectrum colors
I have, in the sky, my own moment
A moment of union with clarity

I have within me a solid dawn
a warm afternoon of August
a smiling sea
many sub-worlds of cloud shapes
a small rose
All in the inside of the single and fragile
cell membrane of "I am"

exactly as it composes the "whole"