Μικρό
Μεσα στον ηλεκτρικό
Κάποιος κρατάει τριαντάφυλλα,
Κάποιος κοιτάει εξω απο το παράθυρο
Αφηρημένος
Κάποιοι μιλάνε, κάποιοι γελάνε δυνατά, αρκετοί ακούνε μουσικη
Και οι περισσότεροι ξέρουν
Τον προορισμό τους
Ταϋγετος
Πολλές φορές τη μέρα βρίσκομαι μέσα σε θάλασσες από ερωτήματα.
Ποια είναι η κινητήριος δύναμη, σκέφτομαι, και ποιος ο δρόμος που πρέπει να
ακολουθήσω μπρος στις χιλιάδες επιλογές που γεννούν τα ενδεχόμενα. Δεν
πνίγομαι, όμως. Ως κι η θάλασσα έχει πάνω πολλές σανίδες σωτηρίας: τις απαντήσεις,
στη συνέχεια τις αποφάσεις και εν τέλει τις πράξεις μας.
Βασανιστικό ζήτημα, φίλοι μου, η ελευθερία. Βασανιστική η ανεξαρτησία: μοιάζει με εύθραυστο γυαλί; Μοιάζει με όμορφο περιτύλιγμα; Τι κρύβεται πίσω από την ανάγκη μας να νιώσουμε ελεύθεροι; Μήπως απλά η επιλογή να είμαστε μόνοι; Κάτι παρόμοιο έλεγε ο Σοπενάουερ, ο Νίτσε, ο Καζαντζάκης; Να τη η θάλασσα, να τη. Αμέσως μετά, σχεδόν ταυτόχρονα με την «ελευθερία», σκέφτομαι μια άλλη εύθραυστη έννοια: την ισορροπία. Κι ύστερα, ακόμα ακόμα, την επαφή.
Αντιλαμβάνομαι το οξύμωρο, λοιπόν. Όλοι οι άνθρωποι εφορμούμε από την ένωση. Η ίδια μας η ύπαρξη οφείλεται σε μιαν απόφαση που λίγο έχει να κάνει με το «αυτόχθονα» εαυτό μας. Κι όμως, όλοι μας είμαστε,…
Βασανιστικό ζήτημα, φίλοι μου, η ελευθερία. Βασανιστική η ανεξαρτησία: μοιάζει με εύθραυστο γυαλί; Μοιάζει με όμορφο περιτύλιγμα; Τι κρύβεται πίσω από την ανάγκη μας να νιώσουμε ελεύθεροι; Μήπως απλά η επιλογή να είμαστε μόνοι; Κάτι παρόμοιο έλεγε ο Σοπενάουερ, ο Νίτσε, ο Καζαντζάκης; Να τη η θάλασσα, να τη. Αμέσως μετά, σχεδόν ταυτόχρονα με την «ελευθερία», σκέφτομαι μια άλλη εύθραυστη έννοια: την ισορροπία. Κι ύστερα, ακόμα ακόμα, την επαφή.
Αντιλαμβάνομαι το οξύμωρο, λοιπόν. Όλοι οι άνθρωποι εφορμούμε από την ένωση. Η ίδια μας η ύπαρξη οφείλεται σε μιαν απόφαση που λίγο έχει να κάνει με το «αυτόχθονα» εαυτό μας. Κι όμως, όλοι μας είμαστε,…
Comments
Post a Comment